سیستم اعلام حريق ، به مجموعه‌اي از قطعات الکترونيکي گفته مي‌شود که وظيفه آشکارسازي حريق در اماکن مختلف را بر عهده دارد. از سيستم ها ي اعلام حريق به طور گسترده در ساختمان ها و اماکن مسکوني و صنعتي استفاده مي شود تا خسارتهاي ناشي از حريق را به حداقل برسانند و همچنين براي اطلاع دادن به ساکنين ساختمان در مواقع بروز حريق از اين سيستم ها استفاده مي شود تا حدالامکان از تلفات جاني جلوگيري شود.

موضوعات مطلب:

⚫️ انواع سیستم های اعلام حریق

⚫️ سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

⚫️ مکانیزم تشخیص آتش در سیستم های آدرس پذیر

انواع سیستم‌هاي اعلام حریق

انواع سیستم های اعلام حریق : سیستم‌هاي اعلام حريق به سه گروه آدرس پذير، متعارف و بدون سيم (وايرلس) تقسيم مي‌شوند که هر يک از اين سیستم‌ها خود به دو گروه خودکار و دستي تقسيم مي‌شوند .در سيستم‌هاي دستي، شستي اعلام حريق، تنها منبع تشخيص حريق است. درواقع کار تشخيص حريق در اينگونه سيستم‌ها فقط به انسان سپرده شده‌است و در مکان‌هايي که انسان حضور ندارد، کاربردي ندارند. بر خلاف اينگونه سيستم‌ها، سيستم‌هاي اعلام حريق خودکار، وابستگي کمتري به تشخيص انسان دارند. سيستم‌هاي خودکار، به دو گروه آدرس‌پذير، و غير آدرس‌پذير تفکيک مي‌شوند. در سيستم آدرس‌پذير، علاوه بر اعلام حريق، محل دقيق وقوع آن نيز مشخص مي‌شود.

سیستم اعلام حريق آدرس پذير

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر : اصول کشف و تشخيص حريق در سیستم‌هاي آدرس پذير، مشابه سيستم‌هاي متعارف است، به جز اين که در اين گونه سيستم‌ها، هر يک از حسگر(Detector)هاي اتوماتيک و يا شستي‌ها داراي آدرس منحصربه‌فردي هستند که از طريق آن تابلوي کنترل مرکزي قادر به شناسايي و تعيين هر يک از آن هاست. کنترل پنل مرکزي اعلام حريق با استفاده از پروتکل‌هاي ارتباطي، اطلاعات وضعيت هر يک از تجهيزات اعلام حريق را تجزيه تحليل کرده و در هنگام وقوع حريق و يا خطاا در سیستم محل دقيق آلارم و يا خطا را مشخص مي‌کند.

در گذشته براي آدرس دهي دتکتورهاي آدرس پذير از کليدهاي دهدهي استفاده مي‌کردند. بعدها از ديپ سوئيچ ها استفاده شد. اما امروزه از کدي که درون ميکروپروسسور داخلي تجهيز آدرس پذير وجود دارد استفاده مي‌شود.

مکانیزم تشخیص آتش در سیستم های آدرس پذیر

مکانیزم تشخیص آتش در سیستم های آدرس پذیر : بطور کلی براي تشخيص حريق از اثرات سه گانه آن يعني دود و حرارت و شعله استفاده مي شود.

درسيستمهاي متعارف مکاني را که از نظر حريق مي خواهيم حفاظت کنيم به مناطق مشخص تقسيم ميکنيم تا در صورت بروزحريق بتوان محل حريق را سريعتر تشخيص داد . به هر کدام از اين مناطق يک زون ( Zone) می­گوییم.

اين عمل در سيستم ها ي آدرس پذیر نيز انجام مي پذيرد ولي مزيتي که اين سيستم ها نسبت به سيستم ها ي عادي دارند اين است که اين سيستم ها داراي اجزاي قابل آدرس دهي هستند و علاوه براينکه مي توان زوني را که در آن حريق اتفاق افتاده است تشخيص داد بلکه مي توان دقيقا عنصري را که حريق را تشخيص داده معين کرد و محل دقيق حريق را مشخص نمود و خبردهنده ها يي را که مربوط به آن محل مي باشد فعال نمود .

حس خوب امنیت را با ما تجربه کنید

گروه فنی مهندسی ایمن موج ثامن