اترنت چیست؟ معرفی انواع استاندارد اترنت (Ethernet) و ویژگی های آن

استاندارد اترنت یک پروتکل شبکه‌ای است که برای انتقال داده‌ها در شبکه‌های LAN (شبکه های محلی) به کار می‌رود. این استاندارد توسط IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) تعریف شده است و به صورت رسمی با نام IEEE 802.3 شناخته می‌شود.

این استاندارد اترنت، از فیزیکی لایه و لایه دوم مدل OSI استفاده می‌کند و برای ارتباط بین دستگاه‌ها از کابل‌های شبکه استفاده می‌کند. در این استاندارد، داده‌ها به صورت فریم (Frame) ارسال می‌شوند و هر فریم شامل اطلاعاتی مانند آدرس MAC فرستنده، آدرس MAC گیرنده، نوع پروتکل و داده‌های ارسالی است.

استاندارد اترنت در طی سال‌ها به شکل‌های مختلفی توسعه یافته است، اما به طور کلی شامل دو بخش اصلی است، فیزیکی و لینکی می باشد. بخش فیزیکی مشخص می‌کند که چه نوع کابل‌ها و اتصالاتی برای انتقال داده‌ها به کار می‌رود، در حالی که بخش لینکی، شامل مواردی مانند انواع فریم‌ها، پروتکل‌های کنترلی و نحوه تشخیص خطاها است.

ویژگی های استاندارد اترنت:

استاندارد اترنت دارای ویژگی‌های متعددی است که آن را به یکی از محبوب‌ترین و پرکاربردترین استانداردهای شبکه تبدیل کرده است. برخی از ویژگی‌های مهم استاندارد اترنت عبارتند از:

قابلیت پشتیبانی از سرعت انتقال داده‌های بالا

استاندارد اترنت با پشتیبانی از سرعت‌های بالا، امکان انتقال داده‌ها با سرعت بالا را فراهم می‌کند. به عنوان مثال، استاندارد اترنت در نسخه‌های مختلفی مانند 10BASE-T، 100BASE-TX و 1000BASE-T با سرعت‌های 10، 100 و 1000 مگابیت بر ثانیه داده‌ها را انتقال می‌دهد.

قابلیت پشتیبانی از پروتکل‌های مختلف

استاندارد اترنت قابلیت پشتیبانی از پروتکل‌های مختلفی را دارد. این ویژگی به کاربران این امکان را می‌دهد که از پروتکل‌های متنوعی برای ارسال داده‌ها استفاده کنند.

سازگاری با انواع کابل‌های شبکه

استاندارد اترنت با انواع مختلف کابل‌های شبکه سازگاری دارد. به عنوان مثال، این استاندارد با کابل‌های شبکه ابر شبکه، کابل شبکه‌های داخلی و کابل شبکه‌های تابلویی سازگاری دارد.

قابلیت تشخیص خطاها

استاندارد اترنت با قابلیت تشخیص خطاها، به کاربران امکان می‌دهد تا به راحتی مشکلات شبکه را شناسایی کنند و آن‌ها را برطرف کنند. به عنوان مثال، اگر یک فریم ارسال شده در شبکه بدون مشکل دریافت نشود، شبکه به صورت خطا در خطاها به کاربر اطلاع می‌دهد و امکان تعمیرات لازم را فراهم می‌کند.

پایداری و قابلیت اعتماد

استاندارد اترنت با پایداری و قابلیت اعتماد بالا، امنیت و پایداری شبکه را تضمین می‌کند. این ویژگی به کاربران امکان می‌دهد تا با اطمینان به استفاده از شبکه بپردازند و خیال خود را از احتمال بروز مشکلات و خرابی‌های ناگهانی راحت کنند.

قابلیت گسترش

استاندارد اترنت با قابلیت گسترش بالا، به کاربران امکان می‌دهد تا به راحتی شبکه خود را گسترش دهند و به اندازه نیاز خود تنظیم کنند. این ویژگی به کاربران امکان می‌دهد تا با اضافه کردن تعداد بیشتری کاربر و دستگاه به شبکه، آن را به یک شبکه بزرگ‌تر تبدیل کنند.

قابلیت مدیریت و کنترل

استاندارد اترنت با قابلیت مدیریت و کنترل بالا، به کاربران این امکان را می‌دهد تا شبکه خود را به بهترین شکل مدیریت و کنترل کنند. این ویژگی به کاربران امکان می‌دهد تا مصرف انرژی، امنیت و ترافیک شبکه را به بهترین شکل کنترل کنند.
به طور کلی، ویژگی‌های استاندارد اترنت این است که به کاربران امکان می‌دهد تا به راحتی و با قابلیت پیکربندی بالا، شبکه خود را به بهترین شکل مدیریت و کنترل کنند و به سرعت و با پایداری بالا داده‌های خود را منتقل کنند.

انواع استاندارد اترنت:

همانطور که گفته شد، استاندارد اترنت از دهه 1970 شروع شد و به مرور زمان، به شکل‌ها و سرعت‌های مختلفی توسعه پیدا کرد. برخی از انواع معروف استاندارد اترنت عبارتند از:

Ethernet 10BASE-T

این استاندارد اترنت در دهه 1980 معرفی شد و اولین استانداردی بود که از کابل cat (شبکه ای سیمی) استفاده می‌کرد. این استاندارد از کابل ابر کروس استفاده می‌کرد و حداکثر سرعت انتقال داده 10 مگابیت بر ثانیه بود.

Fast Ethernet 100BASE-T

این استاندارد اترنت در دهه 1990 معرفی شد و با استفاده از کابل شبکه ای سیمی، حداکثر سرعت انتقال داده را به 100 مگابیت بر ثانیه افزایش داد.

Gigabit Ethernet 1000BASE-T

این استاندارد اترنت در دهه 1990 معرفی شد و با استفاده از کابل شبکه ای سیمی، حداکثر سرعت انتقال داده را به 1 گیگابیت بر ثانیه افزایش داد.

10 Gigabit Ethernet 10GBASE-T

این استاندارد اترنت در دهه 2000 معرفی شد و با استفاده از کابل شبکه ای سیمی، حداکثر سرعت انتقال داده را به 10 گیگابیت بر ثانیه افزایش داد.

40 Gigabit Ethernet 40GBASE-T

این استاندارد اترنت در دهه 2010 معرفی شد و با استفاده از کابل شبکه ای سیمی، حداکثر سرعت انتقال داده را به 40 گیگابیت بر ثانیه افزایش داد.

100 Gigabit Ethernet 100GBASE-T

این استاندارد اترنت نیز در دهه 2010 معرفی شد و با استفاده از کابل شبکه ای سیمی، حداکثر سرعت انتقال داده را به 100 گیگابیت بر ثانیه افزایش داد.

400 Gigabit Ethernet 400GBASE-T

این استاندارد اترنت در حال حاضر در حال توسعه است و با استفاده از کابل شبکه ای سیمی، حداکثر سرعت انتقال داده را به 400 گیگابیت بر ثانیه افزایش می‌دهد. علاوه بر این، برخی از استانداردهای اترنت دیگر نیز وجود دارند که برای کاربردهای خاص طراحی شده‌اند، مانند استاندارد اترنت توکن رینگ Token Ring و استاندارد اترنت صوتی Audio/Video Bridging) AVB). همچنین، استانداردهای اترنت مختلفی برای انتقال داده‌های بی‌سیم وجود دارند، که به عنوان Wi-Fi شناخته می‌شوند و مبتنی بر استاندارد IEEE 802.11 هستند. این استانداردها نیز در سرعت‌ها و ویژگی‌های مختلفی برای انواع مختلفی از کاربردها طراحی شده‌اند.